برای محصولات تازه‌ای چون وب‌ون، طرح کسب‌وکار به‌عنوان یک نقشه‌ی راه به این دلیل با شکست مواجه می‌شود که هم محصول و هم مشتری‌های آن ناشناخته‌اند. این ۹ فرضیه‌ی اشتباه، برای بسیاری از شرکت‌های نوپا، زیان‌بارتر از هر چیز دیگرند:

1. «من می‌دانم مشتری چه می‌خواهد»

اولین اشتباه، اعتقاد راسخ کارآفرین است مبنی بر این‌که وی می‌داند مشتری چه کسی خواهد بود، نیازش چیست و چگونه می‌توان محصول را به آن‌ها فروخت.

هر ناظر بی‌طرفی این را می‌داند که یک شرکت نوپا در روز اول مشتری ندارد و حتی زمانی که مؤسس شرکت آگاهی عمیقی درباره‌ی حیطه‌ی کاری خود داشته باشد، تنها می‌تواند در مورد مشتری‌ها، مشکلات پیش‌ِ رو و مدل کسب‌وکار خود گمانه‌زنی کند.

شرکت نوپا در روزهای اول، ابتکاری مبتنی بر اعتقاد و اندیشه است که بر اساس حدس‌هایی استوارشده است. 

بااین‌حال مدل سنتی معرفی محصول، حدس‌های کارآفرینان درباره‌ی مدل کسب‌وکار را به‌عنوان حقیقت قبول کرده، برای طراحی یک محصول اقدام می‌کند و پول زیادی صرف تحویل هرچه سریع‌تر «اولین محموله به مشتری» می‌کند و همه‌ی این کارها را بدون صحبت با حتی یک مشتری انجام می‌دهد.

کارآفرینان برای موفقیت باید در زمان مناسب، حدس‌ها و فرضیه‌هایشان را با خروج از محل کار و سؤال از مشتری‌ها در مورد صحت فرض خود و تصحیح سریع فرضیه‌های اشتباه، آن ها را به حقیقت تبدیل کنند.
ادامه دارد …

منبع: کتاب راهنمای کارآفرینان